benim adim Adile tek başıma yanlız yaşıyorum
“Bu da ne?” diye sordu Selçuk, kutuya bakarak.
“Bu, birlikte yapacağımız yeni bir proje,” dedim. Kutunun içinden bir model uçak seti çıkardım. Selçuk model uçaklara bayılırdı ve bu onun için mükemmel bir hediye olmuştu.
Selçuk, “Vay canına, bu harika!” dedi heyecanla. “Ne zamandır böyle bir şey yapmak istiyordum!”
Beraberce oturduk ve model uçağı yapmaya başladık. Her parçasını dikkatlice yerleştirirken sohbet ettik ve çocukluk anılarımızı paylaştık. Saatler geçti, ama farkında bile olmadık. O anlarda sadece dostluğumuzun ve paylaştığımız anların keyfini çıkardık.
Sonunda model uçağı tamamladık ve başardığımız işin gururuyla birbirimize baktık. Selçuk, “Bu gerçekten harikaydı. Seninle böyle bir şeyi paylaşmak çok güzeldi,” dedi.
“O zaman ne dersin? Yarın da bunu uçurmaya gidelim,” dedim. Selçuk bu fikre bayıldı ve ertesi gün için plan yapmaya başladık.
Ertesi gün, model uçağı uçurmak için geniş bir alana gittik. Uçak havada süzülürken ikimiz de çocuklar gibi sevinçle bağırdık. O anlarda sadece dostluğumuzun ve paylaştığımız keyifli anların tadını çıkarıyorduk.