Yalnızlık bazen huzur verirken, bazen de

Veysel yanıma yaklaşıp sessizce beni izlemeye devam etti. Gözlerindeki endişeyi fark ettim. O an ne söyleyeceğini tam olarak kestiremiyordum. Veysel’in böyle bir tavır sergilemesi alışılmadık bir durumdu. Her zaman neşeli ve hareketli bir çocuktu. Ama bu sabah farklıydı, içinde bir şeylerin değiştiğini hissedebiliyordum.

Kapıdan çıkmak üzereydim ki, Veysel’in sesi beni durdurdu. “Annecim, o paraları bize verme,” dedi yavaşça. Sözleri içimi titretti. “Kendin için biriktir. Bak, eteğin ve hırkan çok eskimiş. Hem sen kendin için hiçbir şey almıyorsun, olan paranı da bize veriyorsun.”

Gözlerim doldu, Veysel’in bu kadar olgun ve düşünceli bir yaklaşım sergilemesi beni hem gururlandırdı hem de duygulandırdı. Ona sıkıca sarıldım, küçük bedenini kollarımın arasında hissetmek bana güç verdi. “Ah Veysel’im,” dedim, “Sizlerin ihtiyaçlarını karşılamak benim en büyük mutluluğum. Sizin için ne gerekiyorsa yaparım.”

Veysel başını omzuma yasladı ve bir süre sessizce durdu. Ardından hafifçe geri çekilip gözlerimin içine baktı. “Ama anne,” dedi kararlılıkla, “Sadece bizim değil, senin de mutlu olman lazım. Biz seni böyle görmeye dayanamıyoruz. Lütfen, biraz da kendin için bir şeyler yap.”

Bu sözler üzerine derin bir nefes aldım. Veysel’in haklı olduğunu biliyordum. Çocuklarım için en iyisini yapmaya çalışırken, kendimi ihmal etmiştim. Onun bu farkındalığı, bana bir şeyleri değiştirmem gerektiğini hatırlattı.

“Tamam Veysel,” dedim gülümseyerek, “Söz veriyorum, kendim için de bir şeyler yapacağım. Ama unutma, sizin mutluluğunuz benim için her şeyden önemli.”

O gün, çocukları okula gönderip işten arta kalan zamanımda kendime bir çay demledim ve uzun zamandır yapmadığım bir şeyi yaptım; dinlenmek ve kendime zaman ayırmak. Veysel’in sözleri kulağımda çınlıyordu. Bu küçük ama anlamlı değişiklikle, kendime daha iyi bakmaya karar verdim. Çünkü biliyordum ki, ben iyi olursam, çocuklarım da iyi olacaktı.

Veysel’in o sabahki sözleri, hayatımda bir dönüm noktası oldu. Kendime olan sevgimi ve özenimi geri kazanırken, ailemizin de daha güçlü ve mutlu bir hale geldiğini gördüm. Bu, hem benim hem de çocuklarım için yepyeni bir başlangıçtı.